بررسی تاثیر آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر اساس مدل گراس بر میزان پرخاشگری در افراد وابسته به مواد

مقدمه: پرخاشگری یکی از متغیرهای زمینه‌ساز در گرایش به سوی مصرف مواد است و افرادی که قادر به کنترل خود در مواجهه با موقعیت‌های پرخاشگرانه و تحریک برانگیز نباشند دارای گرایش بیشتری به سوی مصرف مواد می باشند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان براساس مدل گراس بر میزان پرخاشگری در افراد وابسته به مواد مخدر انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود، جامعه آماری پژوهش را کلیه افراد وابسته به مواد مخدر مراجعه‌کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد شهرستان مریوان در پاییز 1393 تشکیل دادند. نمونه گیری در طی دو مرحله انجام شد در مرحله اول از نمونه گیری در دسترس و در مرحله دوم از نمونه‌گیری تصادفی استفاده گردید و تعداد 30 نفر به طور تصادفی در گروه‌های مداخله و شاهد جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه ویژگی‌های جمعیت شناختی و مقیاس پرخاشگری باس و پری استفاده شد. در فرایند اجرا، گروه مداخله به مدت 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند و گروه اهدش هیچ گونه مداخله‌ای را دریافت نکردند. برای تحلیل داده‌ها از نسخه 18 نرم افزار SPSS و از روشهای آماری توصیفی و آمار تحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری و مولفه های آن در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد در مرحله پس از مداخله کاهش معنی داری داشته است (001/0P<)؛ همچنین نتایج نشان‌دهنده کاهش معنی دار پرخاشگری کل و مولفه‌های آن پس از مداخله در گروه مداخله بوده است (001/0>p). نتیجه‌گیری: این پژوهش نقش و تاثیر آموزش راهبردهای تنظیم هیجان را بر کاهش پرخاشگری در افراد وابسته به مواد مخدر مورد تایید قرار داد.